Maeve volgde wat er aan de hand was, ze hoorde gegrom, gebrul en geschreeuw. Vlak voor de struik waar ze in verstopte viel er één van de soldaten dood neer. Maeve begon moed in haar te krijgen, ze waren iets van plan. Het had iets met Falwin te maken. Maar nee, dit zou ze niet laten gebeuren, die nemen ze niet van haar af. Ze streek met haar hand over een klein glimmend flesje om haar middel en pakte het, ze wist dat het ooit nog van pas zou komen, die tijd was nu gekomen. Maeve kreeg wat kracht in haar kleine vleugeltjes maar wist dat het niet lang zou duren. Langzaam klom ze zonder enkel geluid uit de struik en steeg vlak achter de achterste, oftewel de dichtsbijzijnde, wachter op. Ze vloog voor zijn gezicht en deed een vinger voor haar mond, een gebaar dat hij stil moest zijn. Ze glimlachte schattig en opende de wachter zijn mond die stil bleef, het had dus gewerkt. Hij kon zijn ogen niet geloven dat ze een niphai was. Ze opende het flesje en goot een druppel of twee in zijn mond en deed zijn mond dicht toen hij slikte. Ze giechelde en fluisterde zachtjes in zijn oor.
Slaap lekker..
Maeve hoopte dat Falwin het zou zien, de wachter viel dood neer op de grond en het flesje was bijna leeg. De kracht in haar trillende vleugeltjes viel langzaam weg. Ze probeerde zo snel als ze kon weg te vliegen maar was net te laat. Ze viel, naast de wachter. Een korte gil ontsnapte haar mond, hopeloos probeerde ze geruisloos weg te kruipen. Desondaks ze zo klein was staken de kleuren die ze aanhad erg af met de omgeving en viel haar kleine lichaampje van 10 centimeter groot alsnog op.
OOC: Zeg me maar als dit valt onder godmodden, ik hoop het niet