Puc in het woud

Aantal berichten : 12 Registratiedatum : 03-12-09

Zacht zingen klom puc door de bomen, hij zong over een droom van heel veel jaren terug.
Laat de and're wereld komen
Geef je over, geef maar toe
Laat je gaan in 't rijk der dromen
Alle ogen worden moe
Kijk, het lichaam wordt al loom
Droom de waarheid van de droom
Wie zal nu weer tot mij komen
In de stilte van de nacht
Wie bezoekt mij in mijn dromen
Wie verschijnt er onverwacht
Hij bleef die tekst herhalen terwijl hij over takken bleef lopen, door bomen bleef klimmen. Hij kwam niet op de grond.
Alleen het geritsel verraadde hem.
In zijn groene lende doek en met zijn vleugels op zijn rug sprong hij van een grote linde boom naar een hoge laurierboom. Zo snel als een havik.

Het is rustig en stil in het woud.
Soms een licht briesje door de bladeren niet veel meer.
Dit was nu een bijzonder moment: Puc kwam uit de bomen en liep op het pad. Hij keek schuw om zich heen, goed luisterend.
Toen zag Puc een Lathyrus. Geheel onverwacht. Snel vloog hij er heen met zijn kleine vleugeltjes die hij niet lang kon gebruiken maar wel als sprint kon gebruiken.
Bij de Lathyrus ging hij zitten, keek er naar, streelde over de bloemblaadjes en zei zacht een spreukje, die de bloem zou beschermen tegen mensen die hem wilde plukken.

Puc keek nog een keertje naar de bloem en stond toen op. Hij deed een stap van het pad af en bleef in het manshoge struikgewas staan kijken naar de weg

Admin Aantal berichten : 282 Registratiedatum : 26-08-09

Schimmen bewogen zich snel vort en volgde de jongen op de voet. Opgenomen in hun omgeving waren ze niet zichtbaar voor vreemden, alleen elkaar konden ze waar nemen.

Uiteindelijk hadden ze genoeg gezien en een van hen kwam dichterbij de jongen. Zijn bewegingen maakt hij expres plomp zodat de jongen hem zou horen.
De wachter die de jongen naderde was geheuld in een uniform met de kleuren van het woud.

Aantal berichten : 12 Registratiedatum : 03-12-09

Puc bleef hoog door de bomen van tak naar tak gaan, tot hij een geluid hoorde achter zich.
Hij klom nog hoger de bomen in en keek omlaag.
Een woudwachter naderde hem, hij klom dus ook in de bomen.
Puc wist dat dit een woudwachter was omdat hij die wel vaker zag langskomen en zij hem niet zagen... meestal... Puc is dan ook al jaren, en jaren, en jaren in het bos.
Toen de wachter er bijna was maakte Puc een groet met zijn hand.
Het was een groet die Puc ook bij andere woudnimfen en elfjes gebruikte, en waar de dieren ook goed op reageerden.
Puc wachtte de reactie van de wachter af.

Admin Aantal berichten : 282 Registratiedatum : 26-08-09

De jongen was afgedaald naar de grond om een bloem te bekijken en de wachter kon hem daardoor makkelijk naderen.
Hij herkende puc, die vervelende rot elf liep wel vaker door hun gelederen. De grens was een soort van spinnenweb en met elke aanraking kwam de spin gelijk in actie, al had de vlieg dat niet altijd door.
Ze hadden zo vaak nodeloos moeten uitrukken door deze jongen. De wachter was de tel kwijt geraakt. Hij liep namelijk vaak over de grens en alles wat over de grens gaat wordt gecontroleerd.

De wachter groette geïrriteerd terug. Hij slaakte ook nog een diepe zucht.

» Garlan trekt door een woud.