Een draak boven het duistere rijk

Aantal berichten : 43 Registratiedatum : 04-11-09

Met krachtige slagen vloog Ddraig in de lucht. Vanop de grond zou hij er maar klein uitgezien hebben, maar in werkelijkheid is hij zo groot als twee bomen op elkaar. Zijn vleugels waar juist niet even lang als zijn lichaam. Hij hoog hij ook vloog, altijd zou je een wit vlekje zien, dat dankzij zijn spierwitte schubben. Dat is soms ook nadelig voor hem, maar ook voordelig. Omdat hij wit vuur heeft zien sommige mensen het verschil maar te laat tussen het vuur en zijn lichaam. Hij keek even naar het landschap onder zich, hij vermoedde dat hij al in Morcalen was. Het mooie bos was verandert in een duister bos. Hij sloeg zijn vleugels tegen zijn zij en vloog pijlsnel in duikvlucht naar de grond. Nog net voor hij de grond raakte sloeg hij zijn vleugels weer uit waardoor er een enorme luchtdruk ontstond, een paar bomen ontwortelden. Jammer vond hij het niet van de bomen, ze gingen hoe dan ook plaats moeten maken voor zijn omvang.
Hij was nieuwsgierig hoe de wachter ging reageren op een draak die toch wel een aantal keer groter zou zijn dan hem. Hij had al veel wachters gezien bij andere mensen, ze deden altijd zo arrogant, maar als hij dan tevoorschijn kwam waren hun broek plots nat. Met logge stappen kwam hij vooruit. Bij bijna elke stap moest hij wel een boom wegschoppen. Tijdens zijn verblijf zou het bos toch wel een tikkeltje uitdunnen.

Admin Aantal berichten : 385 Registratiedatum : 26-08-09

De wachter

Een draak boven het duistere rijk The_guardian_by_AlMaNeGrA

Wanneer de draak de grens overschrijdt, verschijnt er aan een boom een raar gedaante.
Een vreemd vlezig gezicht, met slangenogen en verharde schubben op zijn gezicht.
Met krakende stem begint het te spreken.

Wit betreedt zwart midden op de dag,
En denkt dat hij zomaar het bos vernietigen mag.
Wat komt gij hier doen, oh grote draak?
Is het een missie of een taak?
Waarom zou ik u toestaan verder te gaan?
U respecteert de natuur niet.
Als u niet antwoordt, ga hier dan snel vandaan.
En zorg dat ik u dan niet meer ziet.
Antwoordt u wel?
Dan beslis ik snel.

Of u Morcalen betreden mag.

Aantal berichten : 43 Registratiedatum : 04-11-09

Ddraig liet een grommende lach horen. Wat dacht dat beest wel niet wie het was als het denkt dat het tegen een oudachtbare kan opnemen. Hij liet zijn kop zakken tot op de hoogte van het wezen. Een krachtige en zware stem drong door het gedachtegang van het wezen. Ddraig kon namelijk niet gewoon spreken, hij had geen stembanden.

Je maakt me niet bang hoor, kleintje. Of ik hier voor een taak of missie ben? Geen van beiden, zeg maar dat ik op vakantie ben. En natuurlijk respecteer ik de natuur, maar ze moet dan maar niet in mijn weg staan.

Even spreidde hij zijn neusvleugels en ontsnapte er rook uit. Net niet warm genoeg om iemand te verbranden. Maar je zou er wel zin van krijgen om je kleren uit te trekken. Hij hief weer zijn kop op zodat het wezen gedwongen was om omhoog te kijken.

En mijn naam is Ddraig, maar ik sta toe dat je me oudachtbare noemt.

Admin Aantal berichten : 385 Registratiedatum : 26-08-09

De wachter

De wachter kromp niet in, en vertrok geen spier toen de draak hem verwarmde met zijn adem.
Met kille ogen keek hij naar de draak.
Rustig vervolgd hij zijn rijm.

Meneer de draak blaast hoog van de toren,
maar hoogmoed komt voor de val.
Ik heb geen klauwen om in je te boren.
Maar mijn magie is wat je verbazen zal.
Ik heb te macht te bepalen of jij naar binnen mag,
zelf jij , meneer de draak, bent gebonden aan mijn gezag.

De natuur zal je moeten laten rusten,
anders zal het je nog verontrusten,
wraak zal van de bomen komen,
wanneer jij vredig ligt de dromen.
Alles in dit woud hier is vervloekt,
weet dus welk bos je hier bezoekt.

Geduld is trouwens een schone zaak,
de bomen hier bewegen vaak.
Een weg zal dus voor je worden vrij gemaakt,
maar alleen als je deze arrogantie staakt.
ander kom je hier niet eens binnen geraak.

Ik ben de wachter van morcalen.

Aantal berichten : 43 Registratiedatum : 04-11-09

Ddraig keek naar de wachter, een raar wezen om dichter te worden. Hij liet zijn kop weer zakken. Dan keek hij rond naar de bomen, bang was hij nog altijd niet. Bomen brak hij als een tandenstoker. Toch verontruste het hem een beetje, het aantal zal zeker hoog zijn. Maar veel moeite kost het hem nu ook weer niet om op te vliegen. Hij keek dan weer naar het wezen, veel magie of niet in een hap kwam er toch een einde aan. Oftewel hadden die drakenjagers hem te veel zelfvertrouwen gegeven. Verder dacht hij er niet aan.

Oke, dan wachter. Ik zal hier dan wachten tot deze bomen zo vriendelijk zijn om aan de kanten te gaan. Dan zal ik verder lopen zonder maar een blaadje aan te raken.

Hij schudde zijn hoofd, zijn stem in de hersenpan van een ander horen vond hij vervelend. Hij vroeg zich ook af hoe zijn stem in het echt zou klinken. Vast heel eng, hij was graag eng.

Admin Aantal berichten : 385 Registratiedatum : 26-08-09

De wachter

De wachter grijnst als hij de stem van de draak in zijn hoofd hoort. Maar hij ziet ook de verwarring en het onbegrip. De verleiding om toe te happen. Dit gezicht is enkel een vorm van de wachter om een lichaam te krijgen. Eigenlijk is het een soort kracht dat door het bos zweeft. Een magie van Sira.

Wachten wachten,
in de gunst van de duistere krachten.
Het lichaam is niet altijd de geest,
zonder lichaam ben ik er ook, zal ik er zijn, en ben ik er geweest.

Vertel me nu de ware reden van je komst, heer draak,
dan komt er een einde aan deze zaak.

hierna zul je verder kunnen gaan.
en maken de bomen voor jou ruim baan.

Aantal berichten : 43 Registratiedatum : 04-11-09

Ddraig knikte, hij begreep wel wat hij bedoelde. Hij bestaat uit magie. Maar wat hij ook doet, de draak zal hij niet kunnen pakken. Magie heeft ook maar een beperkte reikweide. En wie de magie ook gemaakt heeft, zal moeite moeten doen om hem bij te houden als hij eenmaal vlucht. Er verscheen een glimlacht op het gezicht van de draak. Hij richtte een oog op de kop van de man, soms was het vervelend om groot te zijn. Zijn ene oog is groter dan de helft van de kop van dat wezen. Hij is moeilijk om er van dichtbij mee te kijken.

U wilt mijn ware reden weten, waarde wachter? Ik zal hem dan vertellen net zoals ik de vorige keer zei. Ik ben hier op vakantie, zeg maar gerust een voorbereidingsvakantie.

Hij richtte zich op en strekte zijn vleugels, waarbij er paar toppen van bomen werden afgesneden door de scherpe randen van zijn vleugels.

En net zoals ik de vorige keer al zei, mijn naam is Ddraig en ik sta toe dat je me aanspreekt met oudachtbare.

Admin Aantal berichten : 385 Registratiedatum : 26-08-09

De wachter

Langzaam begon het gezicht te vervagen, toch zij het wezen nog zijn laatste woorden.

U staat me toe, u staat me toe,
wat u ook zegt het doet er niet toe.
heer draak is voor mij uw naam.
ik ben de wachter, aangenaam.

veel plezier met uw vakantie hier,
ik waarschuw uw slechts nog voor de vier...
weerwolven, eenhoorns, duivels en spinnen,
uw arrogantie denkt van hen te kunnen winnen...

maar magie hier houdt elk wezen hier in zijn greep
de heerseres hier kent het klappen van de zweep..
een godin van het kwaad en van wraak is wat u te wachten staat,
heeft u een afspraak? kom niet te laat..

Muahahahaha

Het gezicht verdween, en langzaam vormden zich een breed pad, zo breed dat zelfs een draak hier zich kon verplaatsen.
Aan het einde van de laan was een grote zwarte burcht te zien.

Aantal berichten : 43 Registratiedatum : 04-11-09

Ddraig schudde zijn hoofd, het verbaasde hem soms hoe weinig de meeste wezens over draken. Maar ze dan ook een gesloten volk, maar zelden staan ze een vreemd wezen in hun rijk toe. Maar nog meer verbaasd was hij door de onbeleefdheid van het wezen. Dankzij zijn hoge leeftijd zou hij voor die wezens van adel zijn, en adel spreek je met een eerbare titel aan. En hij werd ook niet graag draak genoemd, hij schaamde zich dat hij een draak was, maar anderzijds was hij er ook trots op.
Hij keek naar de bomen die opzij gingen en liep toen weer met logge stappen verder. Een godin die heerst over dit land, hij moest bang zijn, een godin was machtig misschien wel machtiger dan een draak, maar toch was hij niet. Hij spreidde zijn vleugels en vloog op, weer een harde windstoot gevend. Hij was aan het nadenken, hij zag alleen maar bos en een bos is een moeilijke plaats voor een draak om zich te verschuilen.

Admin Aantal berichten : 385 Registratiedatum : 26-08-09

ooc: je mag nu ver der naar het woud,
of naar de burcht, want ik heb aangegeven dat de burcht voor jou al zichtbaar is Smile

mvg,

Sira

» De grenspost van het duistere rijk Mórcalen